Μια μελέτη του 2020 διαπίστωσε ότι επτά στους δέκα Καναδούς με ιστορικό γενικευμένης αγχώδους διαταραχής έχουν αναρρώσει, και μάλιστα το 40% αυτών είναι σε άριστη ψυχική υγεία, με υψηλά επίπεδα ικανοποίησης και ευτυχίας από τη ζωή. Οι αγχώδεις διαταραχές είναι ο πιο συνηθισμένος τύπος ψυχικής νόσου, ωστόσο οι ερευνητές γνωρίζουν πολύ λίγα για τους παράγοντες που σχετίζονται με την ανάρρωση. Η μελέτη του Πανεπιστημίου του Τορόντο διερεύνησε τρία επίπεδα ανάρρωσης σε ένα μεγάλο, αντιπροσωπευτικό δείγμα περισσότερων από 2.000 Καναδών με ιστορικό γενικευμένης αγχώδους διαταραχής (GAD). Όπως αναφέρει η μελέτη, το 72% των Καναδών με ιστορικό GAD δεν υπέφεραν από την διαταραχή για τουλάχιστον ένα χρόνο. Συνολικά, το 40% ήταν σε κατάσταση άριστης ψυχικής υγείας και σχεδόν το 60% δεν είχε άλλες ψυχικές ασθένειες ή προβλήματα εθισμού, όπως αυτοκτονικές σκέψεις, εξάρτηση από ουσίες, μείζονα καταθλιπτική διαταραχή ή διπολική διαταραχή, τον περασμένο χρόνο.
Ο ορισμός της άριστης/βέλτιστης ψυχικής υγείας θέτει πολύ ψηλά τον πήχη. Για να οριστεί ως άριστη η ψυχική υγεία, οι ερωτηθέντες έπρεπε να ανταποκριθούν σε τρία κριτήρια: 1) σχεδόν καθημερινή ευτυχία ή ικανοποίηση από τη ζωή τον περασμένο μήνα, 2) υψηλά επίπεδα κοινωνικής και ψυχολογικής ευημερίας τον προηγούμενο μήνα και 3) ελευθερία από γενικευμένη διαταραχή άγχους, καταθλιπτικές διαταραχές, αυτοκτονικές σκέψεις και εξάρτηση από ουσίες για τουλάχιστον ολόκληρο τον προηγούμενο χρόνο. «Ακόμη και μεταξύ εκείνων των οποίων οι διαταραχές άγχους είχαν διαρκέσει μια δεκαετία ή περισσότερο, οι μισοί ήταν σε ύφεση τον τελευταίο χρόνο και το ένα τέταρτο είχε επιτύχει εξαιρετική ψυχική υγεία και ευεξία», λέει η Esme Fuller -Thomson επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. Η ίδια είναι Διευθυντήντρια του Institute for Life Course and Aging του Πανεπιστημίου του Τορόντο και καθηγήτρια στη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας Factor-Inwentash και στο Τμήμα Οικογενειακής & Κοινοτικής Ιατρικής. «Αυτή η έρευνα παρέχει ένα πολύ ελπιδοφόρο μήνυμα για άτομα που αγωνίζονται με το άγχος, τις οικογένειές τους και τους επαγγελματίες υγείας. Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι είναι δυνατή η πλήρης ανάρρωση, ακόμη και μεταξύ εκείνων που έχουν υποφέρει για πολλά χρόνια από τη διαταραχή», υπογραμμίζει.
Μάλιστα, τα άτομα που είχαν τουλάχιστον ένα άτομο στη ζωή τους που τους παρείχε μια αίσθηση συναισθηματικής ασφάλειας και ευημερίας είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να είναι σε άριστη ψυχική υγεία από εκείνα που δεν είχαν ένα υποστηρικτικό περιβάλλον. «Για όσους έχουν διαταραχές άγχους, η κοινωνική υποστήριξη (..) μπορεί να ενισχύσει το αίσθημα του ανήκειν και της αυτοεκτίμησης και μπορεί να προαγάγει την ανάρρωση», λέει η συν-συγγραφέας Kandace Ryckman, απόφοιτη του Masters of Public Health του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Επιπλέον, όσοι στράφηκαν στις θρησκευτικές ή πνευματικές τους πίστεις για να αντιμετωπίσουν τις καθημερινές δυσκολίες είχαν 36% υψηλότερες πιθανότητες άριστης ψυχικής υγείας από εκείνους που δεν χρησιμοποιούσαν πνευματικά εργαλεία διαχείρισης. «Άλλοι ερευνητές έχουν επίσης βρει μια ισχυρή σχέση μεταξύ της ανάρρωσης από ψυχικές ασθένειες και της πίστης σε μια υψηλότερη δύναμη», αναφέρει η Fuller-Thomson. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ακόμη ότι η κακή σωματική υγεία, η αϋπνία και το ιστορικό της κατάθλιψης ήταν εμπόδια για την άριστη ψυχική υγεία του δείγματος των συμμετεχόντων. «Οι επαγγελματίες υγείας που θεραπεύουν άτομα με αγχώδεις διαταραχές πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα σωματικά προβλήματα των ασθενών τους και την κοινωνική τους απομόνωση στα σχέδια θεραπείας τους», επισημαίνει η Ryckman.