Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η πανδημία κάποια στιγμή θα τελειώσει. Οι τρέχουσες αυξητικές τάσεις των κρουσμάτων και των θανάτων είναι το αποτέλεσμα ενός νέου κορονοϊού που συναντά το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Όταν αρκετοί άνθρωποι θα έχουν αποκτήσει κάποια ανοσία είτε μέσω του εμβολιασμού είτε μέσω της μόλυνσης από τον ιό – κατά προτίμηση του εμβολιασμού – ο κορονοϊός θα μεταβεί σε αυτό που οι επιδημιολόγοι αποκαλούν «ενδημικό στάδιο». Δεν θα έχει εξαλειφθεί, αλλά δεν θα επηρεάζει πια τόσο άμεσα τη ζωή μας.
Υπό το πέπλο της ανοσίας, θα υπάρχουν λιγότερες νοσηλείες και λιγότεροι θάνατοι από την COVID-19. Τα κρούσματα μπορεί να συνεχίζουν να αυξάνονται και να μειώνονται σε αυτό το σενάριο, ίσως εποχιακά, αλλά τα χειρότερα θα έχουν αποφευχθεί.
Ο κορονοϊός δεν είναι κάτι που μπορούμε να αποφύγουμε για πάντα. Πρέπει να προετοιμαστούμε για το ενδεχόμενο να εκτεθούμε όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε αυτόν. «Είναι κάτι με το οποίο θα πρέπει να ζήσουμε», λέει ο Ρίτσαρτ Ουέμπι, ερευνητής μολυσματικών ασθενειών στο St. Jude. «Και εφόσον δεν επηρεάζει την υγειονομική περίθαλψη στο σύνολό της, τότε νομίζω ότι μπορούμε». Ο κορονοϊός δεν θα είναι πλέον κάτι καινούργιο – για το ανοσοποιητικό μας σύστημα ή την κοινωνία μας.
Το ενδεχόμενο ενδημικού COVID-19 δεν σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε όλες τις προφυλάξεις. Όσο περισσότερο μπορούμε να εξομαλύνουμε την καμπύλη τώρα, τόσο λιγότερα νοσοκομεία θα κατακλυστούν και τόσο περισσότερο χρόνο θα κερδίσουμε για να εμβολιάσουμε τους μη εμβολιασμένους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών. Το να αφήσουμε τον ιό να φτάσει τους μη εμβολιασμένους ανθρώπους, μπορεί να μας οδηγήσει στην ενδημικότητα πιο γρήγορα, αλλά θα σκοτώσει και τους περισσότερους ανθρώπους στην πορεία.
Η πορεία προς την ενδημική μορφή της COVID-19 θα εξαρτηθεί επίσης από το πόσο ο ιός θα συνεχίζει να μεταλλάσσεται. Και με τόσο μεγάλο μέρος του κόσμου να είναι ακόμη ευάλωτο στην μόλυνση, ο ιός έχει πολλές ευκαιρίες να δημιουργήσει νέες παραλλαγές που μπορεί ακόμη να ενισχύσουν την ικανότητά του να εξαπλωθεί και να μολύνει ξανά.
Τα καλά νέα είναι ότι αυτός ο ιός είναι απίθανο να εξελιχθεί τόσο πολύ ώστε να μηδενίσει την ανοσία μας. «Οι ανοσολογικές μας αντιδράσεις είναι τόσο πολύπλοκες, που είναι βασικά αδύνατο για έναν ιό να ξεφύγει από όλους», λέει η Σάρα Κόμπει, εξελικτική βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Για παράδειγμα, τα επίπεδα αντισωμάτων που εξουδετερώνουν γρήγορα τον SARS-CoV-2 πράγματι μειώνονται με την πάροδο του χρόνου, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα παθογόνα, αλλά τα αποθέματα των Β κυττάρων και των Τ κυττάρων που αναγνωρίζουν τον ιό «παραμονεύουν». Αυτό σημαίνει ότι η ανοσία απέναντι στη μόλυνση μπορεί να εξασθενήσει πρώτα, αλλά η προστασία από σοβαρές ασθένειες καθώς και τον θάνατο είναι πολύ πιο ανθεκτική.
Πηγή: The Atlantic